مدل یابی اثر سبک های رهبری مربیان بر رضایتمندی ورزشکاران حاضر در لیگ برتر دو و میدانی ایران

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر سبک های رهبری مربیان بر رضایتمندی ورزشکاران حاضر در لیگ برتر دو و میدانی بود. بدین منظور از پرسشنامه های مقیاس رهبری در ورزش چلادورای و صالح(1980)، و رضایتمندی ورزشکاران ریمر و چلادورای (1998) استفاده شد. جامعه آماری تحقیق شامل ورزشکاران حاضر در لیگ برتر دو و میدانی ایران متشکل از 224 ورزشکار بود؛ که 144 نفر براساس جدول مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها و شناسایی اثرات متغیرهای تحقیق از مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار لیزرل نسخۀ 8/8 استفاده شد. یافته‌ها نشان داد، اثرسبک های رهبری آموزش و تمرین (45/0=β، 22/3=t)، و آمرانه (46/0- =β، 23/2- =t) بر رضایتمندی ورزشکاران معنی دار است. همچنین نتایج نشان حاکی از معنی دار نبودن اثر سبک های رهبری دموکراتیک(36/0=β، 94/0=t)، حمایت اجتماعی(52/0- =β، 66/0- =t)، و بازخورد مثبت (55/0=β، 80/0=t) بر رضایتمندی ورزشکاران بود. با توجه به نتایج تحقیق می توان بیان کرد با توجه به نقشی که رضایتمندی ورزشکاران در موفقیت فردی ورزشکار و تیم دارد، استفاده از سبک رهبری مناسب برای ارتقای رضایتمندی آنها از سوی مربیان امری ضروری می باشد.